Water, boten en uitzicht

“Vancouver is famous for its rain. It can rain for days on end. Not surprisingly, the vegetation in the Vancouver area was originally temperate rain forest.”

Deze tekst (ongeveer) lazen we een paar dagen geleden op een informatiebordje. Intussen zitten wij hier bijna een week en het enige dat we zien zijn strakblauwe luchten. We klagen niet!

Zondag 14 augustus, na een al iets betere nacht, gaan we een kijkje nemen op Granville Island. Het is een mooie wandeling daarheen vanaf ons appartement, over de Seawall. Granville Island is bekend vanwege de grote overdekte Public Market, waar je allerlei lokaal gekweekte etenswaren kunt kopen. Het is er op een zondagmiddag wel erg druk. We lunchen heerlijk (!!) bij het restaurant ‘Cats Socialhouse’. Later op de middag eten we bij Ferry Dock een ijsje. Bij het water staat een muzikant Franse chansons te zingen. In het water varen de pontjes af en aan. En boven ons houden de meeuwen de etende mensen nauwlettend in de gaten.  

Elin doet steeds serieuzere pogingen om te praten. Ze begrijpt steeds meer van wat wij zeggen of vragen, en ze zegt soms al een gemeend ‘ja’ of ‘nee’. En ze gebruikt ook een aantal herkenbare woordjes: ‘Ba’ is bad, bal of bah. ‘Nana’ is banaan. ‘Waawa’ is hond. ‘Kijke’ is kijken (soms).

Maandag begint met een rondje hardlopen over de Seawall. Handig, je kunt niet verdwalen. Ons ruilgezin hier heeft fietsen die we mogen gebruiken, waaronder een bakfiets. Vandaag gaan we ze voor het eerst uitproberen. We maken een heerlijk tochtje over de Seawall naar Kitsilano Beach. Leuk om zo wat meer van de stad te zien. We trekken veel bekijks met de bakfiets met Roos en Elin erin. Mensen stoppen en kijken om. Het ziet er ook erg schattig uit, die kleintjes met hun helmpjes samen in die bak.

Erik loopt dinsdag een rondje False Creek via de Granville Bridge. Ik ben thuis met Roos en Elin, die gezellig samen spelen. Na Elins dutje gaan we naar de waterspeeltuin op Granville Island (waar het rustiger is dan afgelopen zondag en daardoor veel prettiger toeven). Roos is in de hemel in de waterspeeltuin, en Elin vindt het ook erg leuk. We eten bij een van de vele goedkope eettentjes in de Food Market, met mooi uitzicht op het water en de bootjes. Dat uitzicht hebben we hier zo’n beetje overal, zo heerlijk! Na het eten blijven we even kijken bij een straatmuzikant op het pleintje voor de Food Market. Hij speelt o.a. uit The Godfather. Bij een Russisch lied zit Elin in de wagen gezellig mee te klappen met de man naast ons. Ze vindt het ook prachtig om na afloop te applaudisseren :-)  

De eerste dagen vond ik Canada best ingewikkeld. Ik verwachtte vooraf niet al te veel aanpassingsproblemen omdat het gewoon een westers land is. Maar (mede door de jetlag natuurlijk) vond ik het de eerste dagen erg vermoeiend dat veel dingen hier net even anders zijn. Het verkeer bijvoorbeeld, met andere regels en verkeersborden. Het Amerikaanse Engels dat ik aanstellerig vind klinken. Dat je overal omgeven wordt door bordjes met geboden en verboden, inclusief uitleg waarom het moet of niet mag, en hoe hoog de bijbehorende boete is. De eetgewoonten, je kunt hier rond lunchtijd nergens ‘gewoon’ een broodje eten.

Inmiddels zijn we erachter dat je hier voor niet al te veel geld goed warm kunt lunchen en vaak eten we ’s avonds dan iets simpels als brood of pasta met rode saus. De ‘Vancouverites’ zijn over het algemeen rustige en beleefde mensen. Gezond ook, ze bewegen veel en we zien nauwelijks mensen met overgewicht. In het verkeer gaat het er kalm en beheerst aan toe.

Woensdag gaan we met de False Creek Ferry naar Vanier Park. Leuk vaartochtje met de kleintjes. Het is erg winderig, hoge golven en een stuiterend bootje daardoor, en eenmaal aan land is het zelfs een beetje koud. We lunchen bij the Boathouse op Kitsilano Beach en vermaken ons daarna een tijd op het strand. Je hebt er een  prachtig uitzicht op de English Bay, Stanley Park en West Vancouver.

Vandaag (donderdag) gaan we voor het eerst op pad met onze ruilauto, naar Stanley Park. Eerst natuurlijk even spelen in een speeltuin, aan de zuidwestkant van het park. Daarna gaat Erik met Roos naar het buitenzwembad bij Second Beach, en ik maak met Elin in de wagen een wandeling over de Seawall (Die loopt hier dus ook. Super uitvinding, zo’n wandel-/fietspad langs het water door de hele stad. Het wordt overal druk gebruikt.) Aan de ene kant van het pad Stanley Park, aan de andere kant mooi, steeds veranderend uitzicht over de English Bay en Burrards Inlet. Ik geniet steeds erg van de grote roestige mammoettankers die hier voor anker liggen. Een prachtig gezicht vind ik het. Misschien is het jeugdsentiment, omdat we vroeger vaak bij de Maasboulevard naar de schepen op de Nieuwe Waterweg gingen kijken?

Na Stanley Park rijden we nog wat door Vancouver en omgeving. Via de stijlvolle Lions Gate Bridge komen we terecht op de Marine Drive, die we een heel stuk uit rijden door West Vancouver. Op de terugweg komen we jammer genoeg in een flinke file terecht, en even later in de avondspits. We zijn blij als we weer thuis zijn. ’s Avonds na het eten en het bad van de meisjes, ga ik nog even naar buiten om bij de ondergaande zon wat foto’s te maken met de telelens. Wat is het hier toch fotogeniek!